loading...
پی سی و دو اسپورت
احسان فیض الهی بازدید : 19 یکشنبه 02 تیر 1392 نظرات (0)

پس از نزدیک به 18 ساعت بی‌خوابی، رضا قوچان نژاد دیگر نای حرف زدن نداشت. وقتی حسن روحانی در آغوشش گرفت، آشکارا خسته بود. حرف زیادی هم نداشت بزند.

به گزارش مجله اینترنتی جهان و ورزش، همه مدام می‌خواستند به او توجه کنند، تبریک بگویند و احساسش را در لحظه زدن گل سرنوشت ساز به کره جنوبی بپرسند و او چند جمله را مدام تکرار می‌کرد؛ اینکه کاری نکرده... گلی که زده حاصل تلاش همه بچه‌های تیم بوده و البته اینکه امیدوار است در جام جهانی هم بتواند گل‌های حساس بزند. 

با رضا قوچان نژاد در دفتر حسن روحانی، رئیس‌جمهور منتخب، حرف زدیم. چند دقیقه کوتاه در فاصله بالا و پایین رفتن آسانسور مرکز مطالعات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام. او هم مثل بسیاری دیگر از بازیکنان تیم ملی به درستی نمی‌دانست کجا آمده. فقط دوست داشت تشریفات زودتر تمام شود. بعد از نزدیک به 18 ساعت طاقت فرسا، در‌حالی‌کههمه اعضای تیم به خانه‌هایشان می‌رفتند، قوچان نژاد باید دوباره سوار هواپیما می‌شد و بر می‌گشت به هلند.

حتما دلت برای خانواده‌ات تنگ شده. آنها اولین نفری بودند که بعد بازی با کره به تو زنگ زدند؟

بله، قبل از همه با آنها حرف زدم. با پدر و مادرم با برادرم. خیلی خوشحال بودند. بالاخره خانواده من هستند و احساس خوبی دارند وقتی من موفق می‌شوم.

از زمانی که تصمیم گرفته‌ای برای تیم ملی ایران بازی کنی، تیم نتایج متفاوتی گرفته. آیا این بهترین لحظه تو در تیم ملی بود؟ البته تو به قطر هم گل سرنوشت‌سازی زدی.

هر لحظه‌ای که برای تیم ملی بازی می‌کنم. به همه این لحظات افتخار می‌کنم. لحظات شیرین زیاد بوده‌اند ولی از همه شیرینتر این بود که توانستیم خودمان را به برزیل برسانیم. الان خوشحالم برای خودم و برای هموطنان عزیزم.

 می دانستی اوایلی که آمده بودی بعضی‌ها از کی روش به خاطر دعوت از تو انتقاد می‌کردند؟ می‌گفتند که قوچان نژاد یک بازیکن معمولی است و در لیگ ایران هم بازیکن با کیفیت او زیاد داریم.

نه نشنیده بودم. من مخلص همه هستم. این حرفها اصلا مهم نیست. مهم این است که با کمک بقیه بچه‌ها توانستیم مردم را خوشحال کنیم.

در بازی با کره، توپی را گل کردی که مال مدافع حریف بود. می‌دانستی می‌توانی به توپ برسی که با آن سرعت دنبالش رفتی؟

راستش را بخواهید اصلا به چیزی فکر نکردم. یک دفعه تصمیم گرفتم بروم دنبال توپ بعد هم شوت زدم، گل شد و همه خوشحالی کردیم. این جور وقت‌ها نباید زیاد فکر کرد.

دو گل مهم زدی ولی خیلی خوشحالی نکردی. عکسهایت را آدم می‌بیند به نظر نمی‌اید خیلی خوشحال باشی.

شما ببینید بعد از یک مسابقه سخت دوازده ساعت اگر نخوابی، بعد برگردی اینجا همه بیایند فرودگاه، بعد ورزشگاه آزادی، بعد... معلوم است همه بچه‌ها خسته هستند. من مخلص مردم هستم. خیلی هم خوشحالم که رفتیم جام جهانی.

در بازی با قطر در آن هوای گرم دوحه مجبور بودی به خاطر خالکوبی‌هایت زیر پیراهنت، لباس یقه اسکی آستین دار بپوشی. بازی با لبنان و کره هم همین طور. حتی امروز هم همین را پوشیده‌ای. این لباس اذیتت نمی‌کند؟

نه اصلا!

می‌خواهی بگویی به خاطر اجبار فدراسیون نیست که این را می‌پوشی؟

اصلا اصلا!

اگر بگویند دیگر لازم نیست بپوشی؟

خودم می‌پوشم، چون دوست دارم.

نکند فکر می‌کنی برایت خوش یمن بوده.

بله خیلی خوب بوده. راضی‌ام.

ظاهرا تصمیم گرفته‌ای در بازی‌های استاندارد لیژ هم همین لباس را بپوشی.

بله می‌پوشم. مشکلی ندارم.

ولی قبلا نمی‌پوشیدی.

خب قبلا نمی‌پوشیدم ولی الان دیگر مشکلی ندارم.

امکان دارد بعد از جام جهانی بخواهی از استاندارد لیژ به تیم دیگری بروی؟

قرارداد دارم ولی هیچ چیزی بعید نیست. باید صبر کنیم ببینیم در جام جهانی چه اتفاقاتی می‌افتد.

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    آمار سایت
  • کل مطالب : 5
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 2
  • تعداد اعضا : 0
  • آی پی امروز : 1
  • آی پی دیروز : 9
  • بازدید امروز : 3
  • باردید دیروز : 7
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 10
  • بازدید ماه : 10
  • بازدید سال : 14
  • بازدید کلی : 744